hayat

Ölüm. Ölüm korkusu ölümden daha korkunçtur.Ölüm eski bir şeydir. Fakat HER insana yeni gözükür. Hepimiz korkarız bu kelimeden bile. intihar edenleri her zaman haklı veya haksız cesaretli olarak görmüşümdür hep. Şöyleki insanın başka bir CANLIyı öldürmesi intihar etmesinden basittir.ÖLÜMÜ bazıları kurtuluş olarak görebilir. Bazıları da erken geldiğini düşünebilir. Fakat ölüm mutlak bir sondur.Ölen için bilmiyorum ama geride kalanların parçalanır yürekleri.Ne kadar kötü bir yaşantı olsada ölüm aklımıza gelebilecek herşeyi eşit yapar. Bazılarının mezarı deniz manzaralı olsa bile TADACAKTIR ölümü. Aslında her kalp atışı ölüme giden yoldaki adım sesleridir.
Bu kadar saçmalamanın bir sonu gelmesi gerekiyor değilmi. Demek istediğim ölümü unutmayalım arkadaşlar.Şu dünyaya sığalım artık.Bir atasözünde derki doğduğunda sen ağlamıştın, herkes bayram etmişti. Öyle bir hayatın olsun ki öldüğünde herkes ağlasın, sen bayram et.Birbirimizin ailemizin varsa yarimizin kıymetini bilelim. Anlayalım ve kırmayalım birbirimizi. Başka şeyler için ertelemeyelim ailemizi. Zaman ayıralım birbirimize.
Öyle bir yaşayalım ki korkmayalım ölümden.Her anı her mutluluk her üzüntü beraber yaşlandıkça belirginleşir ve anlam kazanır.
Son olarak yaşanan her anı mutluluk ve beraberlik ölümden bir parça kopartmaktır.

NOT... Saçmaladığım için özür dilerim.