Telefonu kapattım. Ne yapacağım şimdi. Beni bulurlarsa içeri tıkarlar. Şifreyi çözemem Ama diğer yandan o manyak da beni öldüremez. O zaman plan şu:

Kalan günlerimde şifreyi çözmeye çalışırım. Bulamazsam teslim olurum. Peki şimdi nereye? Öncelikle arabayı bıraktım. Aklıma Hamdi'den başka biri gelmiyor. Onun evine gidebilirim. Şu an aranıyor değilimdir ama yinede kuytu köşelerden Hamdi'nin evine gittim. Kapı açıktı. Koşarak girdim içeri. Işıklar kapalıydı. O kadar stresliyim ki kapının açık olması hiç garip gelmemişti. Işıkları açtım. Salon boştu. Ama bazı eşyalar yere düşmüştü. iki olasılık var. Ya bizimki içip kafayı buldu ve etrafı dağıttı. (umarım böyledir) ya da düşünmek istemediğim şey olmuştu. Banyoya gittim. Temizdi. Odasına gittim. Yorganına sarılmış uyuyordu. Rahatladım.

'Hamdi hemen kalk!!'

Bağırdım ama uyanmadı. Uykusu ağırdır diye düşünerek kendimi teselli ettim. Yanına gidip dürtmeye başladım. Yorganı kaldırdığımda gördüğüm şeyin kegib bir kafa ve kandan ibaret olduğunu anladım.