hocanın yüzüne baktığımda sadece kırmızı parlayan gözlerini görebiliyordum . hemen kapıya yöneldim ve açıp dışarıya doğru koşmaya başladım . dışarıya doğru koştum ama babamlar dışarıda değildi arabaya doğru yöneldim babamla eniştem arabadaydı hemen gidelim burda hoca beni boğuyordu az kalsın hadi çabuk dedim bi yandanda enişteme senin bulcağın hocanın dıbına koyim senin benim canıma kastınmı var lan şerefsiz diyordum babamdan ses çıkmıyordu işin garip olan tarafı babam arabayıda çalıştırmıyordu . hocanın evine doğru baktım bütün ışıklar yanıyordu kapıda kapalıydı . ama ben giderken kapıyı açık bırakmıştım . kapının kapanma sesini felanda duymadım . içeriye arabaya baktığımda babamla eniştem gene hareketsiz bi şekilde duruyordu