O gün öyle geçti artık rutin olarak her gün gidip geliyorduk ve her zaman çay içip tavla oynuyorduk.
Artık sipariş almaya geldiğinde çay-tavla? şeklinde soruyor biz gülerek kafa sallıyorduk.
Garip bir şey oluyordu sanki.
Her kafamı çevirdiğimde ona doğru her baktığımda göz göze geliyorduk.
ilk başlarda ben abartıyorumdur , kendi kendime uyduruyorum falan diye düşünüyordum.
Ama arkadaşın da oğlum kız içine düşecek yapmayacak mısın bir şeyler demesiyle kendi kendimi doğruladım.
Çok garipti lan.
Mekanda belki 100lerce erkek vardı.
Hepsini etkileyecek bir güzelliği vardı.
Çok daha iyisini bulabilirdi.
Çok daha zenginini, çok daha yakışıklısını , çok daha ağzı laf yapanı.
Kendi halinde saçı sakalı birbirine karışmış insanlardan kaçan aptal aptal düşünceleri olan yaşamayı sevmeyen bir adamdım ben.
Ama o sürekli bana bakıyordu.
Geçen bir ay boyunca her şeyi salmış dersi falan bırakmış deli gibi onu düşünüyordum.
Twitter adresini bulmuştum attığı tweetleri okuyordum kendi kendime anlamlar çıkarmaya çalışıyordum.
Adı da büşraydı.
Ne olacaktı nasıl olacaktı ?
Bir şeyler yapmam gerekliydi sanki.
Ama ben bu konularda yeni doğmuş bir bebek gibiydim.
Twitter hesabına bakarken ilk önce yanlışlıkla twitini favladım daha sonra da hadi bi de sıvama yapayım diye takip ettim.
Kalbim bu sefer küt küt atmaya başlamıştı.
Belki de yanlış bir yoldan yürüyordum ama sonuçta yürüyordum.