hayat devam ediyordu panpalar. banel bi cümledir ama hayat okuluyla normal okulu aynı anda idare ediyorduk. sürekli okuldaki sevgili olaylarından bahsettim. bi o kadarda onun dısında gelişen olaylar vardı. onlardanda komik olanlardan biraz bahsedeyim keyfimiz yerine gelsin.

her pazartesi istiklal marsı okunuyor biliyorsunuz. bizde bi pazartesi sınıfa girdik. bi baktık cuma günü beden egitiminden getirdigimiz top sınıfta. biz 5 erkek sınıfın içinde aldık topu karsıdan karsıya pat küt oynuyoruz. sınıfta bizden baska kimse kalmamıs ama top camlara kapılara vuruyor biz takmıyoruz nasıl olsa herkes dısarda istiklal marsınıda bu seferlik es geçelim diyoruz. tam o sırada sınıfa bayan hocalarımızdan birisi girdi ve hali görünce önce bi bagırdı sonra hadi dısarıya dedi. biz apar topar çıktık tabi sınıftan. ama asıl belanın farkında degildik. karsıdan müdür yardımcısı elini geriye atmıs bize doğru geliyordu.

en önde aramızda en kalıplı ve gözlüklü olan arkadas hocam kusura bakma demeye kalmadan tokatı yedi gözlük bi köşeye o bi köşeye. sonra digeri digeri derken ben baktım sıra bana geliyor tam vites geri bastım sınıfa dogru girdim ama kafaya koymus cakıcak bi tane. bana doğru gelirken hocam valla duymadık valla bişey yapmadık yerden oynuyorduk yardırıyorum yok cama doğru yaklasınca gidicek yer kalmadı. sonra bi tane çaktı kafayı geri attım tam vuramamıstı ama burnumu sıyırmıştı. ikincisini hiç tahmin etmiyordum. işte o zaman o 1.60 boyla en kalıplı arkadasımızı o hale nasıl soktugunu anlamıstım. bayaga afallatmıstı neyse dısarı bi çıktık herkes bizi bekliyor hepimiz yamulmus bi şekilde bi yandan gülüyoruz bi yandan canımız yanıyo dısarı çıktı sıraya girdik. sevgilimin sınıfıda hemen yanımızdaydı istiklal marsında sürekli bana bakıyordu bişey olmuscasına gidip yanaklarını sıkıp yok bişey dayak yedik sadece dedim. şeklimizmi olmustu rezilmi olmustuk belli degil...
bu o hocadan yedigim ilk dayakdı panpalar... birazda gülelim diye anlattım...