ersin iyi çocuktu tam benim kafadandı ama korkuyodum bu elemanı da sokmayalım bizim işlere diye çünkü daha bi saat oturmuştuk hemen kaynatmaya başlamıştık o gün iyiydi aramız hoştu herkes mutluydu karar almıştık bozuşmuycaktık bi daha
herkes dağıltıktan sonra ben eve bırakmak için aslıyı onunla beraber gitme kararı almıştım yolda uzun uzun konultuk hayalleri gerçekleri olanları olacakları her şeyi
Nihayet evinin önüne gelmşltik evi taa bizim evden iki saatti nerdeyse
çoğunuzun umduğu gibi ev uzak diye onlarda kalmadım tabiki eve bıraktıktan sonra tıpış tıpış geri evimize döndük ama mutluydum ılımlı gelişmelere