"Serkanı yolun üstünde hastanelik ettim." dedim sadece. Yüzü değişti. "Serkan." dedi. O serkan ismi paramparça etmişti beni. Koşarak gitti. Arkasından baktım sadece. Gözlerim dolmuştu sakin oldum. Eve çıktım kendimi yatağıma attım. Ne annem, ne de annemin yerine koymaya çalıştığım kişiler yoktu artık.

Üstümü değiştirdim. Bu stresimi nasıl atabilirim diye düşünüyordum. Çıktım dayımlara gittim. Kardeşimi gördüm. Eve geldim babam yine sızmıştı. Telefonumu elime aldığımda sadece Berattan mesaj gördüm. Sevdiğim kız mesaj dahi atmamıştı.

"Aldım haberi, yalnız bunun çevresi var. Biz bununla kavga ederken karışamıyorlardı bizimde tanıdıklarımız var diye ama seninle uğraşacaklardır. Ben araya girerim yarın. Kavga etme sakın."

Yazmış. Cevap vermedim. Yattım düşünürken uyuyakaldım. Diğer gün uyandığımda okula gitmekle gitmemek arasında kaldım.