Havanın soğukluğu git gide kendisini gösteriyordu. Sigaramı içime derin derin çekip yıldızları izlemeye devam ediyordum. 17 yaşında aşık olmuştum yıldızlara, görenler deli diyor olabilir hala, gökyüzü benim için hala çok güzel. Hala en zor zamanlarımda gökyüzüne bakarım. Gerçi zor zamanım kalmadı artık.

Gökyüzüne bakarken sigara içmekten utanırdım ama o gün sanki serbestti bana. 18 yaşıma girmiştim ya, düşünmeye devam ettim. Oraya nasıl gelmiştim düşünecektim, yapmadığım şey değildi. Aklımdan milyonlarca şey geçerdi günde benim, lise yıllarından itibaren başladı. Hala değişmedi.

Diğer gün kızın yanına gidip gitmemek konusunda çok kararsızdım. Özür mü dilemeliydim, sonra saçmaladığımı düşünüp vazgeçtim. Kızın bakışları daha çok değişmişti. Ara sıra göz göze gelince ufak tebessümlerini seçebiliyordum.

Bu kendini kanıtlamaya ihtiyacı olan aciz tayfa, ara sıra bana da bulaşırdı. Hani alttan alırdım o zamanlarda fakat kızla bakıştıktan sonra, her şey değişti benim için. Gururumun ezilmesine izin vermemeliyim dedim kendi kendime.