Sonraki sene bostancı'da başka bir liseye yazıldım. Okulun ilk aylarında gözüme kestirdiğim 2-3 yavşak herkesin yalakalık yaptığı tipler ile arkadaş olmaya çalıştım. Onların yanlarına oturdum falan filan onların grubuna dahil olma çabaları. Tabii ki sonuç hüsran. Baktım bunların aptal geyiklerine maruz kalıyorum sıra değiştirmeye karar verdim. Cam kenarı en arkanın bir önünde boş yer buldum ve oraya geçtim. Yanımdaki ve arkamdaki iki vatandaş ile muhabbete girdim doğal olarak. Yavaş yavaş samimi olamaya başladık. Sonra ne oldu ise arkamdaki iki vatandaş yanımdaki çocuğu ön sıralara gönderdiler. (Aptal bir kalem için çıkan kavga sonucuymuş) Biz arkada üç kişi kaldık. Arkadaşlığımız gitgide ilerledi her dakikamız beraber geçmeye başladı. (hala üçlü olarak istanbul'a geldiklerinde görüşüyoruz, vefalı kardeşlerim benim) Üçlü olarak sağlam bir grup olduk. Bir kaç kavga olayından sonra okulun popüler üçlüsü bir anda biz oluverdik. Bu iki arkadaşın ısrarı üzerine onlarla spora gitmeye başladım. Gün geçtikçe kendime olan güvenim artmaya başladı. Artık insanlarla alay edip, aşağılayan kişi ben olmuştum.