Çünkü içimi deliler gibi döküyorum ve rahatlıyorum üstüne kimseye rezil olmuyorum ve bi iki kişi beni dinleyip geçip gidiyor.
18 yaşındayım çok gibim bi hayatım var ( evet qumqi liseliyim ama sözlükte sizlerden çok yer aldım) kız mevzusu açmıcam burda canlaro cehenneme bugüne kadar çoğuna çaktım geçirdim acımadım oyunlar oynadım isimlerini lekelettirdim kaşae damgası vurdurdum hepside haketti. Benim sorunum çok daha değişik mutlu olamıyorum hiçbirşeyle böyle ne bileyim sevdiğim şeyleri yaparken bile kendimi şartlamış gibi mutsuz olarak yapıyorum bazen yanıma bi miktar yiyecek birazda su alıp yüzlerce kilometre yürüyesim geliyo güzel bi yaşantım var orta halli bir ailenin çocuğuyum annem ve babamım benden beklentileri var ve elimden geldiğince bunları karşılıyorum kimseye yük olmuyorum aylardır kendime 1 gömlek dahi almamışımdır sırf insanlara yük olmayayım diye okulum özel okul ama hergün aynı şeyleri giyerim gocunmam gibimede gelmez ben mutlu değilim beyler tek sorunum bu karı kız çok ailemde yanımda ama bir türlü o duyguyu tadamıyorum deliler gibi kahkaha atmak istiyorum tek başımayken bile mutlu olmayı istiyorum ama beceremiyorum kendimi huzurlu hissettiğim tek an içerken anımdır oda her zaman olmuyo. Neyse cekmecekulpuu kardeşinizden bu kadar kutlu geceler qumqiler