Geldim panpalar devam..

Olayını şokunu atlatamamıştık boş boş bakınıyorduk. Hoca hadi gençler çocuk da tehlikede olabilir diyordu.Biz de çaresiz bir şekilde hocanın her dediğini yapıyorduk. Yola çıktık aceleyle. Hocanın arabasıyla gidebildiğimiz kadar hızlı bir biçimde gidiyorduk. Harabelere gelmiştik sonunda akşam ezanı okunuyordu yakındaki bir köyden. Hoca durun burada dedi ve arabadan indi. ”Euzübillahimineşşeytanirracim” dedi.Biz izliyorduk arabadan. Uğultular gelmeye başlamıştı. Zamanla artan uğultular. Yine arapça konuşuyorlardı. Hoca ellerini açmış birşeyler söylüyordu ancak biz uğultulardan başka bişey duymuyorduk.Ve üzerimizde bir ağırlık vardı farkedilir boyutlarda bir ağırlık. Hoca elleri açık bağırıyordu etrafına siyah gölgeler toplanmaya başladı. Gölgeler hızlı hareket ediyordu. Hoca yere düştü.Bir anda bacağı ters döndü hocanın. Adam yerde dönüyordu etrafında siyah cisimler hareket ediyordu. Hocanın can havliyle olan bağırmalarını duyabiliyorduk artık.Ne yapacağımızı bilemedik ya hocayı bırakıp kendimizi kurtaracaktık yada bize bişey yapmamaları için dua edecektik. Zorlu bir karar vermemiz gerekti.