Allah Cebrail’i yeryüzüne gönderiyor ve bir parça toprak getirmesi istiyor. Cebrail (a.s) da yeryüzünden toprak almak isteyince, yeryüzü toprağının alınmaması için Allah’a sığınıyor. Bunun üzerine Cebrail merhamet edip toprağa dokunmuyor ve Allah’ın huzuruna çıkıyor. Ardından Allah Mikail (a.s)’ı gönderiyor ve yerüyüzü yine Allaha sığınınca Mikail de merhamet edip almadan çıkıyor. Allah israfil (a.s)’ı gönderdiğinde aynı şey israfil’in de başına geliyor ve merhamet edip almadan dönüyor. Bunun üzerine Allah Azrail’i gönderiyor. Toprak kendisine dokunmaması için Allah’a sığınıyor fakat Azrail buna kulak asmayıp bir parça toprağı Allah’a zütürüyor.

Allah Teala, Azrail’e:
– yer, senden çekinmedi mi? diye sormuş. Azrail de:
– evet çekindi, demiş. sonra yüce Allah:
– arkadaşlarının ona merhamet ettikleri gibi sen de yere merhamet edeydin, buyurmuş. Azrail de:
– Ya Rab! sana itaat etmekliğim, ona merhamet etmekliğimden bana daha lüzumludur, demiş. bunun üzerine Allah Teala:
– artık git. sen ölüm meleğisin. onların canlarını almak üzere seni vazifeli kıldım, buyurunca Azrail ağlamaya başlamış. sonra Allah Teala:
– seni ağlatan nedir? diye sormuş. Azrail de:
– ey rabbim! şüphesiz ki, sen bu halkdan peygamberler, temiz evliyalar, ve resuller yaratacaksın ve muhakkak ki sen, kandilerine ölümden daha kötü, daha fena bir şey olmayan bir ahali yaratacaksın. sonra onlar beni tanıdıkları zaman bana öfkelenerek bana söğüp sayacaklar, demiş. yüce Allah da:
– ben ölüm için hastalıklar, sebepler ve ağrılar yaratacağım ki, onlar bu ağrı ve sancılardan dolayı seni hatırlamayacaklar bile, buyurmuş… (hadis)

kaynak: ölüm, kıyamet, ahiret ve ahir zaman alametleri. (imam Şa’rani)