Başladık konuşmaya saatlerce konuştuk. Bir ara Eren herhalde gitmiştir diye düşündüm. Ama Aysel yanımdaydı . O bana anlattı, ben ona geçmişteki güzel günlerden bahsettik, Sonra gözlerimin içine baktı, yavaşça ellerimi ellerinin arasına aldı ve bana,

–      Seni çok sevdim, dedi.

–      O an O mavi gözlerin içinde kayboldum, her yer mavi oldu sanki.

Ben tam ona ben de diyecekken,

–      Sus ve dinle, dedi.

–      Seni öyle çok sevdim ki, sana karşı hissettiğim bu duyguları hiçbir kimseye hissedemedim. Aradan yıllar geçti, unuturum sandım ama olmadı, unutamadım. Kimseyle evlenmedim. Kimseyi sevemedim. Hep seni aradım ve seni hala çok seviyorum. Şimdi söyle; bana söylemek istediğin bir şey var mı? Dedi.

–      Sımsıkı sarıldım ona, başladım anlatmaya. Anlatamadığım her şeyi anlattım. Ben de seni seviyorum, dedim. Lütfen ayrılmayalım. Beni bırakma dedim. Ben de yıllarca hep seni sevdim dedim.

–      Seni asla bırakmayacağım, dedi kulağıma.

Ve vapur hareket etmeye başladı. Biz konuşmaya devam ediyorduk. Ona baktıkça mutlu oluyordum, seneler sonra kavuşmuştuk. Vapur Eminönü ne gelmişti. Rüzgar da yok, ama hafiften yağmur devam ediyordu. Herkes inmeye başladı vapurdan biz el eleydik. Saate baktım hala 14:40 eyvah saat durmuş dedim.

insanlar inmek için itişmeye başladılar birden ellerimiz ayrıldı, kalabalıkta araya başkaları girdi,