Huzurlu bir akşamdı, kapalı kapılar arkasında o günlerde beni en özel hissettiren şeyi yapmıştım gene;osbir.
Neyse oturuyorum takılıyorum beyler, üst komşumuz geldi. 2 tane de taş gibi kızı vardı. Kakara kikiriler, bunlar yanıma geldi sonra. Önceki gece düğüne gitmişler, kamerayla düğünü çekmişler, açaymışımda izleyeymişik!. Kitle kalabalık, aç gözlü!, düğün görmek isteyen; bir komşu, iki kızı, babaları, annem, kardeşim, yiğenim.

Aldım ön usb den taktım kamerayı. Görmedi koduğum bilgisayarı. Kasayı çektim biraz, arkaya uzandım taktım. Doğruldum yerimde. Otomatik kullan geldi amk, videoyu oynat dedim. Herhangi bir intro yok, oyuncuların adını gösteren bir yazıda yok, videoyu çeken firmanın şahsın ismide yazmadı. Latin olduğu her halinden belli bir abimiz, kadını karyolanın başına doğru eğmiş, tüm hırsıyla gibiyordu. Şoktan kurtulup kapatana kadar büyük bi yaygara çıktı. Kapattıktan sonra gözümü bilgisayarın ekranından ayırmadan öylece durdum. Etrafımdaki konuşmaları dinledim. "Kamerayı aldığımız çocuk hiç böyle bir çocuk değildi." "Hemen arıycam o çocuğu terbiyesiz herif" falan. herkes odadan ayrıldı. Ben o sürede taşları yerine oturtmuştum bile. Kasanın arkasına eğildiğim sırada, kolum cd açma tuşuna basıyor, çıkan cd rom tekrar koluma çarpıp geri gidiyor, bilg. kamerayı gene görmüyor, otomatik kullanda cd yi açıyor.
Beyler 11 yıl geçti, o vidyodaki kadının yüzündeki acıyla karışık zevk ifadesi hala gözümün önünde. Olaydan sonra yemekten içmekten kesildim. Kendimi insanlara unutturmaya çalıştım. Hayatımda hala etkilerini görüyorum.