inci sözlük aşk acısı çekenler team

sustum
hep sustum
konuşamadım hiç
yalvardım yapma diye
ayaklarına kapandım...
soramadım neden diye
engel olamadım gitme diye.
bilmiyordum hiç birşeyi
göremiyordum hayallerini
seçemiyordum gözlerini
yok oluşa gidiyor sis gibi hayallerin
dönemiyorum karanlığına
elini uzatma bana
korkuyorum duygulardan
hislerden
aşkdan
meşkden
anlatamıyorum kendimi sana
sevemiyorum insanları
acıtıyorlar canımı
eritiyorlar hayallerimi
yakıyorlar bedenimi
kahpelikleri boğuyor beni
yalanları dolanları herşeyi
hatta varlıkları bile...
yaklaşma ruhuma
bir alçak gibi bana
tadamadım ölümü
sormadın bana
yaşayamadım seni
bir replik gibi terk ettin hayallerimi
cırpındım sessizlikte
yanlızlıkta
karanlıkta
ve
bi o kadar da sensizlikte
sevemedim insanları
denedim
ama olmadı...
yok oldu herşey
bitti senin bitişin gibi
sonsuzluğa karıştı herşey
bir hiç gibi
bilmeyerekden...
ölüm hissi uyandı kalbimde
yaşamak batıyordu bana
acıtıyordu kalbimi
yanlızlık hüznü ile parçalanıyordu sözlerim
o kadar masumduki düşlerim
yaşamalısın dedim sana
ölümü seçtim
susmamalısın dedim
ben sustum
ağlamamalısın dedim
ben ağladım
bu kadar yanlış varken
herşeyi yanlış yapan bir ben varken
ölümü yaşarken kalbim
duygularım
düşlerim
hayallerim
herşeyim
ve bana düşende ölümü tadmak olur bu dakikadan sonra...
hoşcakal demek isterdim
yarım kalan bir romanın ortasında
hoşçakal diyemiyorum sana dedigim gibi...