Evet o gölge bize doğru yaklaşıyordu. Korkmamak mümkünmüydü. Artık dolapta ölmeyi bekliyorduk. Işte o sırada eve giriş kapısı büyük bir gürültüyle açıldı. Eve evin bulunduğu semtteki insanlar bizleri bulmak için girmişlerdi. O anda ayak sesleri cok hızlı bir şekilde üst kata doğru cıktı ve gitti. Biz dolaptan çıkmıştık ama herşey aslında yeni başlıyordu. Dolabın önünde bir kaç tane kırmızı renkle yazılmış garip şekiller vardı ve o şekiller inanması güç ama bnle arkadaşıma cok benzer bir resmi işaret ediyordu. Cok korkuyorduk. Bizi bulan insanlar sizin burada ne işiniz var diye sormuşlarken aralarından bir imam bizi çağırdı. ilk öncelikle yerdeki resimlere baktı ve bize siz bu evde ne yaptınız dedi? Biz korkudan bişey diyemedik ve yaptığımız anlaşılacak diye korktugumuz için hemen o evden kaçtık ve evlerimize geldik. Herşey bitti zannediyorduk. Artık o eve geri dönmeyecektik ta ki arkadasım bni arayana kadar. Arkadasım o evde dedesinden kalma bir saati düşürdüğünü ve kesinlikle bu saati almamız gerektiğini söyledi. Bnde sabah bakarız diye geçiştirdim. Sonra yatağıma yattım. Yatağımın karşısında pencere vardı ve pencere bir anda buğulandı ve cok garip şekiller yazılmaya başlandı. işin korkutucu yanı evde kimse yoktu. Annemle babam dışarı yemek yemeğe gitmişti. Ve evde ayak sesleri duyuyordum. Korkudan lambayı yakayım derken lamba patladı ve bu yüzden olsa gerek sigorta attı. Çok korkuyordum ve ses gittikçe yaklaşıyordu. O sırada kapıma 3 kez vuruldu ve kapı yavaş yavaş aralandı. Bir de ne göreyim?... (Panpalar devamı az sonra burada olanlar kendilerini belli edebilirlermi?)