sabah oldu kalktık artık dedik gidecez bakalım bülent bini bizi nası karşılayacak acaba emre abim ne yapacak acaba bu bülente aklımda sorularla okula gitmeye başladım bi yandan aslıyı düşünüyorum girdim okulun dış kapısından furkan orda yanına gittim üç beş çocuk var yanında neyse konuştuk falan tören girdik içeri aslıyı aradı gözlerim yine gülüyodu hep gülüyodu bakışları bile gülüyodu neyse dağıldık sınıflara öğleye kadar olan tüm derslerde türkçeci bizim olayı dedikoducu karı tüm girdiği sınıflara anlatmış işte bülentlere iftira atıyorlar kurtardım serserilerden iki tane de hazırlık çocuk önderlik ediyo bi serseri de onlar ne derse yapıyo falan diye öğlen dalga dalga yayılan dedikodu birden bizi gündeme taşıdı furkanla çıktık dışarı bülentin de kulağına gitmiş yanımıza geldi furkan dedi dıbına kodum geliyo yine neyse yaklaştı biz yine ne sıçacak diye beklerken beyler olan oldu artık birbirimize bulaşmayalım işlerimize de mani olmayalım okulda sıkıntı çıkacak yoksa dedi bak bak bine bak nası da korkmuştu ben de dedim biz bırakırız tamam ama emre abi seni dövmeden bırakmaz siz halledin onu da şey yapmasın konuşun dedi dinlemez dedim içimden de ne konuşacam seni gibmeden bıraktırır mıyım diye geçire geçire neyse bu bin zil çaldı gitti biz de sınıflara doğru yürüdük bilerek kapısına geldim furkanların sınıfın aslıda orda dikiliyodu beni görünce o da yanındakine bana bakarak bi şeyler dedi herhalde iyidir bülent binini tanımayan mı var diyodum ki taa ki ben yaklaştıkça içeri girdiğini görene kadar aklıma takılmıştı yüzüm asılmıştı biraz o sarı saçlarını savurarak nası da girmişti içeri öyle arkamı dönünce sınıfın kapısında tuğbayı görünce ulan kıza ayıp oldu mesaj hakkım yoktu cevap atamadım sabah da unutmuşum demeyi unuttuk diye geldim yanına bülent diye başladım tam olanlardan haberim var diye kesti sözümü hemen arkasını döndü girdi içeri aq bu neyin tiribyse gibecem diye ben de girdim peşinden neyse zaten hoca geliyodu ders de türkçe ne hoş dıbına koyum diyodum