sene 2013.lise sondaydım o yıl. hani her sınıfta olan bi hiperaktif çocuk vardır ya. o bendim işte.ona buna sataşan bi tiptim.ve o zamana kadar adam akıllı bi sevgilim olmamıştı. zaten beni tanıyan direk mesafeyi koyardı manyak lan bu derdi.

ama 3.sınıf.. çok ciddi bi başkalaşım geçirmiştim. ortam falan zaten vardı, ama tip tarz hitabet vesaire bunlar sıfır.. farkında olmadan tipi façayı hatta konusma tarzımı bile düzelttim. yavaş yavaş ortamlarda "bin" diye bilinen varlığa dönüştüm. kısa sürede o kız senin bu kız benim dıbına koydum ortalığın.

dershanede bir arkadaş vardı. tombul kısa bi cocuk. bununla iyi anlasıyoduk biz, gel zaman git zaman iyi arkadas olduk.

bu bi gün geldi yanıma, tombik asosyal falan tabi, bi kızla çıkmanın verdiği sevinçle "kanka kanka kız buldum allama kitabıma kız buldum" dedi. ulan dedim dur sakin ol şampiyon, kim bu kız?

sevinçten ağzı dili dönmüyor konuşamıyor neyse atlattı şoku gösterdi kızın fotoğrafını.

ah dilimi eşek arıları sokaydı. keske kim bu kız demeseydim. nerden bileyim o fotoğraftaki esmer kızın beni hem dünyanın en mutsuz, hem de en mutlu adamı yapacağını...