Artık günün yorgunluğunu atmak için duşa girebilirdim. Çıktığımda bayağı rahatlamıştım. Tekrar yatağa uzanmış mesaj yazmaya başladım. Cevap vermedi. Ben de uyumuştur diye fazla irdelemedim. Kulaklığımı taktım ve müzik dinlemeye başladım. Karışık karışık çalıyordu. O yorgunlukta yeni gelen şarkıyı tahmin etmek ve sözlerini hatırlamaya çalışmak güzel bir duyguydu. Melisa cevap vermediği için neredeyse uyuyacaktım. Aramalıydım sevdiğimi. En azından uyanmalıydı. Birbirimize yapmayı çok severdik (ve bir o kadar da gıcık olurduk) diğerinin uyuduğuna emin olduktan sonra, uyandırmak için aramayı. Söz vermiştik birbirimize bu yüzden telefonu sessize almayacaktık uyumadan.