Annem haber vermiş olmalı ki Eren’in annesi aradı. Açmak zorunda kaldım. Teşekkür etti bana. Neden teşekkür ettiği hakkında hiçbir fikrim yoktu aslında. Bıçaklanmış oğlunun yanında yatıyordu ne de olsa. Sonra hastaneyi tarif etti bana. Hiçbir şey diyemeden hastanede buldum kendimi. Odaya girdim. Eren ve yanı başında gözleri kızarmış annesi. O an diyemedim Melisa’nın yanına gitmem gerek diye. Ayıp olurdu. Telefonu çaldı annesinin. Herhalde Eren’in babası arıyordu. Konuşmak için dışarıya çıkar çıkmaz Eren’e her şeyi anlattım. Anlayışlı çocuktu zaten. Dedi ki “Olum o zaman buraya neden geldin ki hadi koş git”. Koştum Melisalara. Çok yorulmuştum ama elimden bir şey de gelmiyordu. Zorundaydım… Zillerine bastım ama açan yoktu. Arıyorum meşgule atıyor, mesaj atıyorum cevap vermiyor.