-
226.
+11 -1dondum kaldım en ufak bir ses yoktu ortada kesildi bütün sesler gülüşmeler, sokaktan geçen bir araba dahi yoktu, yaklaştım mutfağa içeri girmeden baktım kimse yoktu görünürde, deli gibi susamış olmama rağmen o an aklımdan mutfağa girmek kesinlikle geçmedi, su falan içemezdim o durumda odama gitmeliydim bir an evvel, arkamı döndüm odamın kapısı kapalıydı, eminim açık bırakmıştım ama kapalıydı nasıl oluyordu bu, hızlı adımlarla odamın kapısına gittim tam kapı koluma elimi uzatırken çaaat diye bir ses arkamı döndüm mutfağın kapısı kapanmıştı, hemen odamın kapısını açtım girdim içeri kapattım kilitledim kapıyı yatağın köşesine sindim elimde telefon ışığı karşıma tutup hareketsiz halde beklemeye başladım, 15 dakika hiç hareket etmeden kaldım yatağın en ucuna duvara sırtımı dayadım, aniden odamın önünde 2 gölge belirdi kapıyı çaldılar, anne baba siz misiniz dedim ses vermediler, aralıksız usul usul kapıyı çalmaya devam ettiler kimsiniz ulan siz ne istiyorsunuz hırsız mısınız dedim, nereden bilirdim bunların hırsızla yahut insanla alakası olmayan şey ler olduklarını, ama o güne kadar bu tarz birşey yaşamadığım için sadece hırsız falan mı diye düşünüyorum, biziz aç oğlum dedi, annemin sesiydi bu evet annemdi, anne sen misin dedim, aynı sözleri tekrar etti biziz aç oğlum dedi, ağlamaya başladım gözlerimden yaşlar boşalıyordu açıyorum anne dedim kapıya yöneldim kilidi çevirmek için
-
-
1.
+4kanka kitleyince açamıyorlar yani
-
1.
başlık yok! burası bom boş!