Polis geldi ayırdı herkesi. Benle serseriyi arabaya attı. O an ambulans da geliyordu. Zaten başım ağrıyordu o ambulans sesiyle kafam patlayacak gibi oldu ama polisin sürgülü kapıyı çekiş sesi ilaç gibi gelmişti bana. ikimiz de arka taraftaydık. Aramızda polis vardı. Ben sağ, serseri sol taraftaydı. Yolda bakış attım bir-iki kere. Normalde şiddet yanlısı biri değilimdir ama onun yüzündeki şişliği ve kanı gördükçe mutlu oluyordum ama olmaması gereken bir biçimde de içim yanıyordu. Aklım hep Melisa’daydı. Polise ne kadar yalvarırsam da yalvarayım sevdiğimi aramama, durumumu anlatmama izin vermedi. Yüzündeki o soğukluk 1 saniye bile olsa gitmedi.