o an o kadar çok mutlu oldum ki yine dışarıdaydım ve herkesin ortasında oley be diye bağırdım. herkes bana baktı bi an. ama umrumda değildi. konuştuk biraz. iyi geçtiğini söyledi ve bi süre dinlenmesi gerektiğini dedi bana. bende anlayışla karşılayarak ilk buluşacağımız gün kü gibi onunla buluşmayı bekliyorum. arada sırada arıyoruz konuşuyoruz. kavga falan ufak tefek şeyler hep oluyor zaten onları yazma gereksinimi duymuyorum. ama normal olarak güzel gidiyor. sonra buluştuk ve bi değişiklik vardı. anlayamıyordum. ikimiz de aynıydık ama hissettiğim o hisler gerçekten değişmişti. çok azalmıştı. neden böyle olduğuna anlam veremiyordum. o gün de gün boyu gezdikten sonra evlere dağıldık. bi süre böyle geçti ve lise 4 geldi de çattı. okulun ilk günüydü bugün. bende diğerleri kadar heyecanlıydım ilk defa. çünkü ilk defa mutlu olduğum insanı bulmuştum. ne tesadüftür bilmiyorum ama ikimizin servisi ve yol güzergahları farklı olmasına rağmen iki servisin aynı andan geldiği servislerdik. ikimizde aynı anda indik ve uzun bi bakışmadan sonra muhabbete başladık tekrar. günler böyle böyle devam etti. tabi benim üniversite sınavım var dershane başladım. kazanmam lazım ailemin yüzünü kara çıkartmamam lazım bi yandan da onun için uğraşıyorum..