her akşam dışarı çıkar oldum deliler gibi içer oldum. eğer o ameliyattan çıkamaz ise neler yapacağımı bile düşünemez oldum. çünkü o ölecekti ve bu benim onu kaybetmem den kötü birşeydi. sonuçta yaşdıbını yitirecekti. okulumdan bir arkadaşıma ve yurt dışından bir arkadaşıma anlattım bu olayı. yurt dışındaki arkadaşım bana doktor önerileri sundu. eğer birşey olduğu takdirde buraya getirin ben ilgilenirim gibisinden. tanıdığı iyi doktorlar varmış. bana her zaman yardımcı oldu o arkadaşım zaten hayatım boyunca. fakat ben hiç kıymetini bilemedim onun. diğeri ise liseden arkadaşımdı. ve son zamanlarda aramızın kötü olduğundan ilgi göstermem için yapıyor olabileceğini söyledi. saçmaydı. bunun şakası olamazdı. pek takmadım. günler gelip geçiyor ve deliler gibi özlüyordum korkuyordum. ve uyandı. ilk mesajı aldım.
O: geldim