Dedemin bu sözlerinden sonra braveheart te kafasını celladın önüne koyup sonunu bildiği halde gülümseyen o emmi gibiydim. Biraz da gururluydum aslında delilleri yok ettiğim için. Artık çanlar benim için çalıyordu. Dedem yavşaklığından önce son kez bana baktı ve "BU DÖL iSRAFI DA BABASINA ÇEKMiŞ HARD DiSKiNDE ferre ARŞiVi BULDUM HOHOHOH" diyerek o pis gülüşüyle beni alt ettiğini sandı. Anlamadığım şey bu adam böyle hard disk demeyi nerden öğrenmişti. Arşiv marşiv bunlar bizim jenerasyonun laflarıydı. Dedemin geçmişten inciyi bulup buralarda takıldığını düşünmeye başlamıştım. Çünkü bir incici hariç hiç kimse ismi System olan bir dosyadan şüphelenip içine bakmazdı. Bu işi başka zaman düşünecektim. Hemen savunmaya geçip "YOO BEN ÖYLE ŞEYLER iZLEMEM HEM BÜYÜK GÜNAHI VAR iSTERSENiZ BAKIN HARD DiSKE" dedim. isterseniz bakın lafıyla herkesin güvenini kazanmıştım. Ama karşımdaki adam şeytan bile değildi. Bu bildiğin ateşti. Bütün şerefsizlikler sanki bundan doğuyordu. Ben sildiğim için artist artist "YEAAA DEDE SEN iYiCE BUNADIN HA GEL GÖSTERiYiM ÖYLE BiŞEY YOK" dedim. Dudagının sağa üst tarafı kıvrılmaya başladı. Şimdi korkmalıydım. Bu bin gülüşüydü.