Sandalyenin üzerinde nasıl bu kadar küçüldüğümü hatırlamıyorum ama dizlerimi kendime çekmiş ve kollarımı yanlarına dolamıştım. Kafamı diz kapaklarıma yasladım. Gözlerim dolmuştu.

"Bu lanet bir kabus... "

Yeni bir mesaj geldiğinde artık korkmayı bırakmıştım. Bacaklarımı indirip sandalyede düzgün bir şekilde konumlandım.

"Beni araştırmayı bırak, yoksa başına istemediğin kadar bela alırsın."

Ve mesaj kutusu kendiliğinden kapanmıştı bense hala ekrana bakıyordum. Beni nasıl duyabiliyordu? Aynı zamanda görüyorda olmalıydı. Adımı nereden biliyordu? Bu nasıl mümkün olabilirdi? Gözlerim saate kaydı. Okula gitmek için yalnızca yarım saatim vardı. Saatin yanındaki tarihe gözlerim iliştiğinde dişlerimi yeniden sıktım. 07.02.2016. Masanın üzerindeki kalemi kapıp küçük bir kağıt parçasına 07.02.2016 yazdım ve Laptop'ın ekranının sağ köşesine küçük kırmızı bir bantla yapıştırdım.

Hazırlanıp okula gitmek için kapıdan çıktım. Yolda ilerlerken aklıma Orcus geldi. Nefes alışverişim sıklaşmıştı. Bu durumdan nefret etmeye başlamıştım. Bir oyun yüzünden kafayı yiyecektim. Elime telefonumu alıp kafamı dağıtmaya çalıştım. Google Translate'e girdim. Oyunun hangi dili kullandığını çok merak ediyordum. Aklımda kalan tek kelimeyi yazdım.

Comenzar - Başla

ispanyolca

Edit: imla hatası