Bir patronum vardı. Hesapta çok yardımsever bir insan ayağına takılırdı ama az anasının gözü değildi. Adam bilgili bir adamdı. Büronun sahibiydi ve büroda tüm üst düzey çalışanlardan bile daha fazla dil biliyordu. Aynı zamanda inanılmaz derecede zengindi. işe muhtaç olduğum için beni asgari ücretin daha da altında bir ücrete çalıştırdı. Ben Anadolu yakasında oturduğum için günde en az 1 buçuk 2 saat de yol çekerdim. Sabah 8 buçukta paspasa başlardım 9 buçukta çalışan huur evlatları gelirlerdi. Hele bi tane kadın vardı hesapta benden sorumlu olan fahişe. Tam bir fahişeydi. Sıcağın altında sırf bana biraz daha iş olsun diye 1 hafta sonra gitmesi gereken evrakları o sıcakta daha yeni işten dönmüşken bana tekrar zütürtüyordu. Bu hayatı yaşamak canıma tak etmişti. Kafaya koymuştum , parayı kolay yoldan kazanacaktım . Ama nasıl olacaktı ki bu. Bu konu üzerine düşünmeye başladım.

Edit: Okurken dinlemenizi tavsiye ederim