ifadesiz
1972 Haziranında, Cedar Sanai hastahanesinde beyaz kanla kaplı bir cüppe giyen bir kadın belirdi.Șimdi,bu haliyle pek de şaşırtıcı olmamalı. Sonuçta yakın çevrede insanlar sıklıkla kaza geçirip tıbbi yardım için en yakındaki hastahaneye geliyorlardı, fakat bu kadında onu görenleri dehşete düşüren ve kusmalarına sebeb olan 2 şey vardı.
ilki tam olarak insan olmamasıydı. Plastik mankene yakın bir şeye benziyordu,ama normal bir insanın maharetinde ve akıcılığına sahipti. Yüzü bir plâstik manken kadar kusursuzdu,kașları yoktu ve makyaja bulaşmıştı. Ağzında sıkışmış bir kedi yavrusu vardı. Ağzı o kadar sıkı bir şekilde kapanmıştı ki hiç bir diși görünmüyordu ve hala daha cüppesinden yerlere kan fışkırıyordu. Kadın daha sonra yavruyu ağzından çıkarıp kenara fırlattı ve yıkıldı.
Hastahane girişine adım attığı andan, odaya zütürüldüğü ve sedasyona hazırlanmadan önce temizlendiği ana kadar tamamiyle sakin, ifadesiz ve hareketsizdi.
Doktorlar yetkililer gelene kadar onu dizginlemenin en iyisi olduğunu düşündüler ve kadın buna karşı koymadı. Kadından hiç bir şekilde bir cevap, karşılık alamıyorlardı ve çoğu hastabakıcı ona bir kaç saniyeden fazla bakamıyordu, fazlasıyla rahatsız hissediyorlardı.
Ancak bır hastabakıcı ona sakinleştirici vermeye çalıștı, kadın aşırı bir güçle karşılık verdi. Aynı boş ifadeyle yatakta yükselirken iki çalışan onu tutmak zorunda kaldılar.
Duygusuz gözlerini erkek doktora çevirip alışılmadık bir şey yaptı. Gülümsedi.
O an bayan doktor çığlık attı ve șoka girdi. Kadının ağzındakiler insan dişleri gibi değil di daha çok uzun, sivri çiviler gibiydi.
Ağzının tamamen zararsız bir şekilde kapanması uzun sürdü.
Erkek doktor bir an için gözlerini ona dikti ve sordu "Nesin sen böyle be ?"
Adamı gözlemlemek için kafasını omzuna doğru eğdi. Gülümsüyordu.

Uzun bir ara oldu güvenik alarma geçirilmiş ve koridordan gelişleri duyulabiliyordu.
Yaklaştıklarını duyduğunda ileriye fırladı, dişlerini adamın boğazına geçirdi, şahdamarını söktü ve adamı yere düşmesi için bıraktı, nefes almaya çalışırken adam kendi kanında boğuştu.

Kadın, ayağa kalktı ve adamın önünde durdu. Adamın gözlerindeki yaşam belirtisi yok olurken, kadın yüzünü nerdeyse boşluk kalmayana kadar adamın yüzüne yaklaştırdı. Dahada yaklaştı ve adamın kulağına fısıldadı.

"Ben... Tanrıyım... " Kadın sakince yürüyüp giderken güvenliği selamlayıșını izlerken doktorun gözleri korkuyla doldu. Gördüğü son,șeyler kadının herkesle teker teker ziyafet çıkarmadıydı.
Olaydan kurtulan kadın doktor onu "ifadesiz" olarak isimlendirdi. Ve kadından bir daha haber alınamadı.