Etrafım yavaş yavaş kalabalıklaştı. Beni yakalamak için bu kadar polisin gelmesi benim için bir şereftir. Kelepçelerin soğuğu bileklerime dokunduğunda o an anlamıştım, yakalanmanın onurlu bir yanı yoktu. Sadece kendimi iyi hissetmek için öyle düşünüyordum.

Cinayet itiraflarıyla ve olay yerine gidip gömdüğüm iç organları "polis amcalara" göstermemle şuan bulunduğum hücreme geldim. Evet bu hikayenin başından beri ben hapishanedeydim ama bu durum fazla uzun sürmeyebilir. Bir kaç hafta enim hakkımda haberler yapıldıktan sonra unutuldum. Fakat gizli hayranlarımın olduğunu öğrendim. Hayatımda hiç tanımadığım bir hayranımdan mektuplar almaya başladım burada. Onunla bir süre konuştuktan sonra ona hayat hikayemi yazdım ve bunu bir yerde yayınlamasını istedim. Evet şuan ki zamandayız artık. Hikayemde belirttiğim gibi "Hayal gücü sınırsız olan birini duvarlar arasında tutamazsınız". Öyle yada böyle buradan kurtulucam. Bu mektupları önlem amaçlı okuyan gardiyanlar da bu konu hakkında hiçbir şey yapamayacaklar. Benim hayal gücüm burayı tasarlayan kişiden çok daha farklı çalışıyor. Bir gün buradan çıktığımda sizlerin yanına da uğrarım dostlarım. Belki sanatıma malzeme olursunuz. Bekleyin beni.

SON