ulan o an dilinden anlamıyorum ya hani elim ayağımla bir şeyler anlatmaya çalışıyorum. diğerleri nerde? sorusunu bi şekilde sordum kıza. baktım kız gülüyo. ne gülüyon lan huur dedim. amk kızın surat ifadesi bozuldu, noluyoruz falan derken kız demez mi ben türkçe biliyorum diye. o an güneş battı bahçe yandı gözümün önünde bişey görmez oldum. tabi ben buna sordum nerden biliyosun falan diye. bunlar gürcüymüş ama giresunda yaşıyomuş meğersem bu huur da burda doğmuş türkçe biliyomuş ama yine de yarım yamalak, derdini anlatacak bir seviyede. bana niye huur dedin demeye başlamasın mı. ben ne cevap vericem bilemedim kusura bakma senin türkçe bildiğini bilmiyodum falan dedim kıza özür diledim adeta yalvardım huurya amk. yalvarırken kafamın bi köşesinde gibiş vardı tabiki de kafanın binliğe çalışan kısmı işliyordu hala bi köşede. tabi kızın türkçe bilmesi de benim işimi kolaylaştırdı. bugün o işi yapmıycaktım ama. bir iki gün daha geçmesini bekledim aceleye gerek yoktu bahçenin daha işi çoktu çünkü. ve o gün geldi çattı beyler yine sabahın köründe kalkıp bahçeye gittim.