Erkekler üzerinde üretilebilecek onlarca teori ve yüzbinlerce farklı kişi. gibtiğinize aşık oluyorsunuz(Sık karşılanmaz) gibemediğinize huur diyorsunuz. gibtikten sonra yine huur diyosunuz. Seviyorsunuz diye ilişkiye girmiyorsunuz, ayrıldıktan sonra "keşke yapsaydım be" diyorsunuz. Kimisi sevdiğiyle ilişkiye girmeyi ister. Ama büyük bi çoğunluluk "adam sevdiğine dokunmaz" der. Geriye kalanı ise sevmediğimle neden yapayım diyor... Birinden hoşlanıyorsun, yatağa atana kadar sürüyor. Kimi zaman sevmediğiniz, hoşlanmadığınız birisiyle bir şeyler yaşıyorsunuz(En anlam verilmeyen, yüksek doz abazalık dönemi) Bazen senelerce çıkıp sadece öpüşüyorsun. Senden ayrıldıktan sonra kız başkasına gidiyor. Sonra vay efendim ben neden yapamadım. Güzellik her şey değil. 10 yıl sonra aynı yüz yok. Aynı tip, aynı saç yok. Peki tamam bunlar olsun bitsin sorun yok. Kendi içinizde, kendi aranızda yaşadığınız sürece kimseyi ilgilendirmez. Bunları ağzınızı gere gere anlatmanıza ne demeli? Adeta bir kahramanlık öyküsü sanki! "Kız çok güzeldi bana bakmaz dedim ama yatağa attım" bunu öyle anlatıyor ki, onun için bir imkansıza ulaşmaktı sanki bu. Hadi bunlarıda geçtim. Sen bir kızla bir şeyler yaşadıktan sonra ulu orta her yerde anlatarak neyi kanıtlıyorsun? Bunu yapabildiğini mi? Bunu böyle anlatabileceğin kadar değer vermediğin birisiyle neden yapıyorsun? Amaç ne? Madem yaşayacaksınız kendi içinizde yaşayın. Yapılan aşırı derecede saçma bir şey. Bu benim görüşüm.