derin bi içini çektikten sonra biz tasınıyoruz dedi ve direk ağzımı kapattı ve hıckırarak ağlamaya devam etti hayatımda içimin parçalandığı nadir anlardan biriydi yalan yok beyler. bende ağlamaya basladım. bu saatten sonra ne yapacağımızı konusmaya basladık uzaktan yürümeyeceğini biliyorduk tek care ayrılmamız olacaktı ama böyle olmamalıydı ben onun için ölümden dönerken bu kadar taktan bi sebeple ayrılmak olmazdı yediremezdim kendime. ne zaman tasınacaksınız dedim. en fazla 1 ayımız var hayatım dedi ağlayarak. artık çaresizdim beyler yapacak hiçbir şeyim yoktu en son bu durumu babamın üstüne toprak atarken yasamıstım. o gece benim yanımda kalmak istediğini söyledi. kıramazdım sonucta kabul ettim. elifi aradık bu gece onlarda kaldığını annesine öyle söyleyeceğini herhangi bi durumda acık vermemesini istedi elifte sağolsun kabul etti. ben işyerini aradım. cenazemiz olduğunu 2 gün gelemiyeceğimi söyledim sıkıntı değil basınız sağolsun dediler kapattılar.

o gece biraz film biraz sohbet derken göğüsümde uyuya kaldı. kaldırdım annemin odasına zütürdüm yatağa yatırdım. üstünü örterken uyandı ne olur gitme beraber uyuyalım dedi. kırmadım kabul ettim yanına kıvrıldım yattım.