Öğleye doğru gözlerimi açtım. Başım çatlıyordu resmen. Üzerimde kan vardı. Dehşete düşmüştüm. Ne olduğu hakkında en ufak fikrim yoktu. Ellerim tamamen kan içindeydi. Yattığım yerden doğruldum. Bu da ne. Şaşkınlıktan küçük dilimi yutacaktım. Salonun her yeri kan içindeydi. Kız kanlar içinde yerde yatıyordu. Halının üzerinde kanlı bir bıçak vardı. Sanki biri gece ben uyurken kızı öldürmüşte cinayeti benim üzerime yıkmaya çalışıyormuş gibi hissettim. Kızın ölü bedenine bakarken zevk bile alamıyordum. Bunu ben yapmıştım ama hiçbir şey hatırlamıyordum. ilk defa bu kadar korktuğumu hissettim. Oturup hemen mantıklı düşünmeye başladım. Cesetten ve tüm izlerden kurtulmam gerekiyordu. Ayrıca işe çoktan geç kalmıştım. işi s**tir et şimdi. Cesetten kurtul. Ama işe gitmezsem çok yakında parasız kalacaktım. Pekela ceset bekleyebilirdi. işten geldikten sonra heryeri temizler cesetten de eski yöntemlerle kurtulurdum. Şu takıları da denize atıp kurtulmalıydım. Bir de onunla uğraşmak istemiyorum. Hemen duş alıp üzerimi değiştim. Motorun anahtarını, takı zarflarını ve kalan son 50 liramı alıp yola koyuldum. işe vardığımda daha ilk günden geç kaldığım için iyice azar işittim. Tonlarca yalan söyleyerek durumu geçiştirdim. Bir yandan iş yapıp bir yandan planlıyordum, iş önceliği oluşturup delilleri nasıl temizleyeceğimi düşünüyordum. işin bir an önce bitmesi için her şeyimi verirdim. Akşam işten çıkarken biraz daha azar işittim ve son gaz ev yoluna koyuldum. Eve yaklaştım. Evin olduğu sokaklar bu kadar kalabalık olmazdı normalde. Düğün veya cenaze vardır diye düşündüm. Eve yaklaştıkça kalabalık arttı. Evin önünde emniyet şeriti, bolca polis arabası ve polis, ambulans, kameralar ve yüzlerce meraklı insan vardı. işte şimdi sıçmıştım.