Çıkış zili çaldığında ne olacaksa olsun lan deyip çıktım dışarı, bi kalabalık vardı kalabalığın ortasından sabah takıştığım 1.70 boylarındaki çocuk çıktı geldi adı Samiymiş dalyarağın girdi koluma direk çektim kolumu arkaya doğru suratıma baktı kıl kıl kardeş dedim yürü nereye gidiyosak gidelim bak bomontici dedi çıkışta aslında senle görüşecektik ama baban engel oldu bu duruma ben şok oldum beyler babam hayatım boyunca benim hiçbir şeyime karışmamıştır, ne eve sarhoş gittiğimde ne kaşımı yarıp gittiğimde ne de bıçaklanıp gittiğimde. gibinde değil yani yalan söylüyo bu diye düşündüm lafa devam etti. "Ben bu okulun ülkü ocakları reisiyim babam senden bahsetti az önce telefonda babanla babam ilkokul arkadaşıymış" dedi. "Benden sır çıkmaz kardeş, gideriz senle arka tarafa şu itlerini çekersin arkandan hesaplaşır kapatırız konuyu ben öyle reis meis bilmem benim pederinde taktığı yok" dedim. Çocuk korkak değildi belliydi fakat babasından ölümüne tırsıyordu " bomontici okulda bi sıkıntın olursa gel bana" dedi elini omzuma koydu. Omzumu geri doğru çekerek benden en az 10 santim kısa olan Saminin omzuna koydum elimi "ben kendi sıkıntımı kendim çözerim kardeş herkes kendi işine baksın hadi eyvallah" dedim otobüs durağına doğru yol aldım. Arkamdan 12lerin nerdeyse yarısı gib gib bakıyorlar olaylar uzayacaktı biliyordum fakat gibimde bile değildi atladım otobüse..