panpa seni inan cok iyi anliyorum. Unide okuyorum bizde basta arkadastik daha sonradan sevgili olduk. Ayni senin gibi bende hayattan zevk almiyordum ailem beni sever ona rağmen bi parcam ekgib gibiydi. Uniye gectim agib olunca o parca doldu.Ama yine sacma bi sebep yuzunden kavga edip ara vermistik 15 gunlugune sonra tekrardan baristik o 15 gun benim iflahim gibildi cunku cidden aklima surekli geliyordu ve unutulmuyordu surekli arkadaslarimlaydim kafam dagilsin diye onu dusunmeyeyeim diye o parca yoktu artik cunku bi sekilde doldurmam gerekiyordu. Uyuyamazdim cunku kafami yastiga koyunca aklima gelirdi sessizlikte tv yi acar oyle uyumaya calisirdim dusunmeyeyim diye. boyle boyle azaldi onu dusunmem aci cektim evet ama azaldi. spora basladim yalniz kalmamaya calistim bu sure zarfinda ve zamanla daha az aci cekmeye basladim ama hep hissettirdi yoklugunu kız.Biz baristik bir sekilde ama zaman herseyin ilaci. Buna ragmen ne alkol ne sigara ictim. Elimde olmayana degil olana baktim mutlu oldum. Panpam umidini kesme hicbir seyden yine barisirsiniz mantikli insanlar gibi ara konus yuz yuze bi konusalim de.Senin canini yakan sey ayrilmaniz degil aslinda aranizda yasananlarin nasil bu kadar kolay unutuldugu ve sana tam aciklama yapmaması. Muhtemelen barisicaksiniz. Olmazsada yalnız degilsin panpa unutma bunu.