Sizlere gözleri yaşartan duygu dolu milli oluş hikayemi anlatıyorum beyler. Rizörvleri alın part part yazacağım. Başlıyoruz

Yıl 1989 14 yaşındayım.. o zamanlar şimdiki gibi boşalmalık capsler, türlü türlü ferre videolar filan yok.. ayna gazetesinin ilk sayfasında gögüs dekolteli bi kadın resmi basarlarsa ne ala otuzbiri patlatıp şükür rabbimize diyoruz. arada cep ya da kerem sinemasına gidip "parça" izliyoruz. sinemadan her çıkışta allaaam gerçek bir gibişi ne zaman yapacam diye bunalımlara giriyorum. ama heyhaat devir kötü.. sevgilinin elini tutmak bile büyük başarı. gibiş için tek şansın tek yolun var: bentderesindeki meşhuuur ankara kerhanesi