beyler bu da benim hayat hikayem

aslında farklı bir duyguydu bu.

1 yıl önce canından daha yakın olan insanla 1 yıldır hiç görüşmüyordunuz. kim ne yapıyor fikriniz yoktu ve bu 1 yıllık küslükten sonra ne 1 yıl önceki gibi olabiliyordunuz, ne de 1 yıldır oldugunuz gibi. ikisinin arasındaydık, sanki başka bir insanla konuşuyordum. 2-3 yıl boyunca her anımı geçirdiğim insan değil de, başka bir yabancıydı sanki. başabaş konuşamazdık, buluşamazdık, msn kullanamazdık. öyle acaip bir duyguydu ki araf denen şey gibiydi resmen.

yazın birer ikişer buluşup birbirimize yeniden ısınıyorduk. bunun huur cocugu sevgilisi benden tiksiniyordu, hiç görüşmememize rağmen. bi de ona karşı hissettiklerimi o bilse... hazırlıkta birbirimizden karşılık aldığımız ilk günler gibiydik artık. ama artık onun bana karşı zerre aşkı yoktu, muhtemelen sohbetlerimizi özlediği için konuşuyordu. artık onun arkadaşıydım ama benim ona olan aşkım, bağımlılığım asla geçmemişti. ben buna da razıydım.