bütün zeki hırsız huur cocukları oraya toplanmıstı nasıl bıyerdıyse dıbına kodugum diyarı.
bir zamanlar dolunayın kendısıne + basılmamıs halıne sahıp olmak bıle yuce bır seref, yuksek bır mıktar paranın habercısıydı. sadece sayılı reisin elinde bulunan bu kılıcı bın bır ugraslar sonucu düşürüp +8 e bastım. hersey cok guzeldı. dunyanın en mutlu adamı bendım artık benımde parlayan bır dolunayım vardı. girdim ch1 e 1.köyde aldım elime parlayan dolunayı gögsümü gere gere dolanıyorum etrafta. etrafıma suru toplanmıs tabi parlayan dolunaya bakıyorlar sevinç kahkahaları atıyorum oturdugum yerden. sonra baktım satıcının yanından benı gormus gelıyo bana dogru koşa koşa oyunda kı en yakın arkadasım hep beraber kasıldık beraber yedik içtik kırmızı potları, mavi potları. işte hayatımda ılk kazıgı o huur cocugundan yedım. annem kan kusuyo dedı bana anasını holattıgım evladı kanser annem son gunlerı dedı bana anasını hoplattıgımın evladı ulan huur cocugu tamam sende dolunayın olsun ıstıyosun huur cocugu ama neden annenı katıyosun amcık nasıl bı kalpsızsınde annem kanser dıyebılıyosun bı dolunay ıcın huur cocugu seni. dedı kanka versene dolunayı zaten annem kan kustu bu sabah moralım cok kotu bizde zayıfız tabi o zamanlar, hassasız, safız al dedim kardeşim içimde gram şüphe yok ama al kardeşim sen sıkma canını. çıkardım dolunayı envanterden, üzerine doğru sürükledim... gerisini hepiniz biliyosunuz zaten.