Odaya geçtiğimizde ikimizde el eleydik. Bu şekilde kendimize moral vermeye çalışıyorduk. Doktor Sinem'in karnına zütürdü yavaşça ultrason cihazını (sanırım adı buydu). Gözlerimi kapattım sadece sesi duymak istiyordum. Küçük narin kalp atışı sesini duymak istiyordum. Derken yavaş yavaş gelmeye başladı o ses. Neyse ki bebeğimize bir şey olmamıştı. Çok dua etmiştim karşılığını almıştım. teşekkür ettim Allah'a. Çocuğumuzu bize bağışlamıştı. Kalp atış sesinden sonra iyice rahatladık. Gözlerimiz dolu yüzümüz gülümser şekilde sarıldık birbirimize. Çok mutluydum. Çocuğumuza bir şey olmamıştı. Annem'le babamın telaşlanmaması için dışarı çıkar çıkmaz aradım onları. Mutlu haberleri verdim. Gelmenize gerek yok baba dedim. iyiyiz çok şükür. Birkaç sıyrık falan var iyiyiz dedim. Daha sonra o sıyrıklara pansuman falan yapıldı. Polis geldi anlattık olayı. Motoru bir yere çekmişlerdi. Sürmeye de niyetim yoktu şimdilik. Çok sevdiğim motor, bir günde fazlasıyla korkmamıza sebep olmuştu. Dışarı çıktığımızda olaya sebep olan adamda oradaydı. Kardeş iyisiniz demi Allah'a şükür bir sorun yok inşallah dedi. iyiyiz abi sağol dedim. Kusura bakmayın gençler benim hatamdı özür dilerim sizden dedi. Tamam abi sorun yok iyiyiz neyseki dedik. Bizi bir otele bırakmasını rica ettik otele gittik. Orada 2 gün kaldıktan sonra motoru almaya gittim. Sağ tarafı çiziklerle doluydu ama umrumda değildi. Cana geleceğine mala gelmişti.