Yeğenim 3 yaşında. Çoğu çocuk gibi çizgifilm izlemeyi seviyor tabi. Bir de bilirsiniz, bu yaştaki çocuklar her şeyi merak edip bu ne, şu ne, o ne, bu ne demek, o ne demek diye sorar dururlar. Beni ne zaman televizyon izlerken görse dayı bana çizgifilm aç hadi hadi hadi diye. Neyse açtım trt çocuğu "ibi" diye çizgifilm varmış. Bunun adı ne diye sordu. ibi dedim
Başladı "ibi ne dayı?" demeye. Ben de çizgi karakteri gösterip bak onun adı dedim.
Yine sordu "ibi ne?" Yine aynısını gösterdim. Huy edindi bu böyle son zamanlarda, inadına inadına kırk kere soruyor bir şeyi. Halbuki zehir gibi çocuk leb demeden leblebiyi anlar.
"ibi ne dayıı ibi neee daaa yıııı ibi neee dayıııı"
Diye bağırmaya başladı. Yahu sus diyorum anlamıyor. Yanlış anlaşılcak annem babam ablam eniştem falan. muallak muallak der gibi çıkıyor aynı. Neyse sustu
Neyse akşam oldu oturduk çay içiyoruz çekirdek çıtlatıyoruz falan. Yeğenim başladı yine bu sefer babasına "ibi ne baba?" Demeye bi bana diyor "ibi ne dayı" diye bir dönüyor babasına diyor "ibi ne babaaa?" Neyse bizim enişte efendi bana döndü sen mi öğretiyosun koca herifsin üniversiteye gidiyosun ayıp değil mi gündüz de duydum da yanlış anlamışımdır diyip geçtim" dedi Tam ban yanlış anlıyosun diyecekken kalktı geldi bana tokat attı. Anlatmaya çalışıyorum bak bu çizgifilm var ibi diye onu soruyor diye anlatıyorum anlamıyor ulan ben de yapıştım yeter be diye tokat attım buna. Ablam enişteme küstü sen napıyosun kardeşime diye. Babam da ona çıkıştı. Sonra bi de bana kızdı niye sen karşılık veriyosun haklıyken haksız duruma düşüyosun diye bi tokat da o attı bana. Annem garibim napıcanı şaşırdı iki arada bi derede kaldı. Ana yüreği kimseye kıyamıyor.
Eniştem olcak çok duyarlı dingil de kapıyı çarptı çıktı gitti üniversitede öğretim üyesi hem de özel ders falan veriyo öğrencilere kazık fiyata. Onları kazıklamaya gitmiştir yine.
Yeğenim de şaheserinden habersiz oturup duruyo bi köşede.
iyi ki bi ara tatilde memlekete geldik gelmez olaydık.