--PART 22-
evet edayı züt edecem diye cevheri özel olarak konuşmak için kenara çağırmıştım ama diyecektim?
hemen zütümden bi yalan uydurmam lazımdı..
+olum ne söylüceksen söyle hadi lan
-kanka dördümüz beraber yemeğe gidelim lan bi ara
+olum dert ettiğim şey bumuydu lan ayarlarız dert yapma
-tamam kanka
diyip ardından edaya bi selam çakıp evime doğru yol aldım biraz incide takıldıktan sonra gece geç saatlere gelmiştim bi bira içip yatayım dedim kafamı yastığa koyar koymaz derin bir hasgibtir çektim...
Dördümüzü yemeğe çıkarma planında bizi barıştırma planının sorumluluğunu istemeden kendi ellerimle edanın eline bırakmıştım...

BU GECELiK BU KADAR YARIN DEVAM..

--PART 23--
kendi ellerimle sonumu hazırlıyordum ve bundan sonra yapacak bişeyim de yoktu. edaya gidip vazgeçtim yemek ayarlamayı sonra yaparız desem daha kötü bi duruma düşecektim...
DÜŞME düşersen ananı giberler mevzusu vardı ya aha onu yaşıyordum..ben düştüm ve şuan anamı gibiyorlardı...
yağmurun yemek işine ne diyeceğini bilmiyordum... günler birbirini kovalıyor, benim kafamdaki düşüncelerde birbirini hızla kovalıyordu her dakika farklı düşüncelere dalıp sonuçlarını analiz etmeye çalışıyordum bi bira içtikten sonra koy züte hesabı ne olacaksa olsun dedim...
akşdıbına telefonumun gibici zil sesiyse uyandım arayan cevherdi yemek işini hallettiğini söylemişti
-peki yağmur?
+o da gelcek emre
işler daha da akıl almaz hala başvuruyordu. etrafımda neler döndüğünün farkında değildim.. yağmur benden nefret ediyordu ya eda onu nasıl ikna etmişti?
düşlediğim çemberden cevoyu hala çıkaramamanın endişesini yaşıyordum...
artık yağmurda biliyordu fakat bu sırrın sadece çeyreklik kısmını...
benden bu kadar nefret eden bi kızı eda nasıl ikna etmişti?