Bir avm nin onunde yerde gordum. Maalesef sara krizi geciriyordu. Simitleri etrafa dagilmsti. Bi kac kisi yardimina kostuk, gerekli ilk yardimi yaptik, simitlerini topladik... Daha sonra kendine geldi ve ilk soyledigi söz "simitlerim" oldu. Evet beyler üzücü ama gercek. Sonra ögrendik ki ilaclarini alabilmesi icin o simitleri satmasi gerekiyormus. Biz simitleri telafi ettik ama o kardesimiz bunu sık sık yasiyo. Benim ağırıma giden biz gunluk dertlerimize uzulurken cocugun sagligi icin almas gerekn ilaclar bir kac simite bagli. Ozetle beyler cevrenizde boyle yardima ihtiyaci olanlar varsa yardiminizi esirgemeyin..
Edit: prim mrim yok amk. Maksat azicik farkindalik olsun be.