arkadaşlar bu kısma geçmeden önce ve benim nasıl bir hıyar olduğum yavaş yavaş anlaşılmadan önce bi kaç şeyden bahsedeyim. Beni dedem yetiştirdi hayatımın her anında o oldu yanımda olabildiği kadar 7. sınıfın yazında kaybettik akciğer kanserinden açık açık söyleyeyim ne annemden gördüm ne babamdan ne başka birinden ondan gördüklerimi edebi de adabı da ondan öğrendim. Son zamanlarda öğrettiklerinden geriye pek bi şey kalmadı ne yazık ki ama neyse. Dediğim gibi akciğer kanseriydi ama hayatı boyunca ne alkol ne sigara içmişliği var. ikisiyle de tanıştım onu kaybettiğimde çünkü bu dünyanın adaleti yoktu bu şerefsiz hastalık beni bulacaksa ben şuan elimde tuttuğumu yakarken de bulacaktı yakmazkende bomontimi yudumlarkende bulacaktı yudumlamazken de. mantıklı olabildiğim tek yer Merve'nin yanıydı ama ondanda uzaklaşıyordum hissediyordum hayattaki her şeyden uzaklaştığım gibi benzinlikten sigara alıp geliyorum arkadaşlar sesimi duyan var ise hemen gelirim..