Evet madem yeri geldi bende anlatayım.
Bundan 7 sene önce daha lisedeyim, iflas edip batmisiz buhranli donemlerimden yeni cikmak uzereyim, arkadasim beni universitesinden bi cocukla tanistirdi. Liseliler iyi bilir, kendinden buyuk universiteli biriyle tanistiginda, bi de o cocuk yakigibliysa brad pitt bile tak yemistir. Cocugu ilk gordugumde vuruldum ve gorusmek icin numaralarimizi aldik. Aradan iki uc gun sonra bana mesaj atip benimle bulusmak istedigini soyledi. Saf temiz kizimiz ben heyecanla hemen atladim tabi. Ertesi gun onun surekli gittigini soyledigi bi kafede bulustuk. Aksama kadar da oturduk. Bu arada surekli masaya arkadaslari gidip geldi, onlarda yiyip icti. Aylardan da ocak, gotumuz donuyor disari burnunu uzatinca o derece. Neyse aksam oldu hava karardi benim eve vaktim geldi. Hesabi istedik. Bende cocuga ne ictiysem onu vermek icin elimi cantama attim. Bu arada benim brad pitt cepleri yokladi para yok, bulamadi. Hesaptaki para da tam benim cuzdanimdaki para. Ama eve doncek param kalmiyo, otobus kartimdada para yok. Yurusem 2 saat kisin sogugunda yol yurumem lazim. Napicam diye dusunurken bi erkege baska param yok diyemiycegim icin hesabi odedim ve kalktik. Cocuk beni gecirdi kapiya ve hesap icin ozur diledi. Ve ben o kisin sogugunda 2 saat yuruyerek eve dondum. Annemde deliye dondu. Sonrasinda bir hafta grip olup okula gidememistim. Cocukta bi daha beni aramadi bile. Bu da boyle bir anımdır iste.