içini dökme cesaretinden ötürü seni kutlarız kardeş. anlattıkların benim yaşadıklarıma benziyo, aramızda 7 sene var. sana naçizane tavsiyem kekemeliğinin moralini bozmasına izin verme. hapşırma sesine bile dalga geçen bir çevredeyim ve herkes taşak geçildiğinin farkında, kimse kimseye alınmıyor kızmıyor darılmıyor gücenmiyor aksine hapşıran da dahil herkes içten gülüyor olaya. bu çok küçük bir örnekti, olayın boyutunu kavraman için verdim. ilkokuldan beri çoğumuz alayların hedefi olduk, takmıcaksın arkadaşım, mümkünse beraber güleceksin.

ben senin yaşını tekrar yaşayabilseydim ilk işim diksiyonu düzeltmek olurdu. tekrarlıyorum, kekelemenin bir önemi yok, asıl önemli olan ağzını açtığında hangi konudan konuştuğun. kitap oku, yönetmenlerin hayatlarını incele, tarih bilgin olsun, kısaca kültürlen. ondan sonrası çorap söküğü gibi gelir.

yine basit bir örnek geliyor, geçen gün bir kızla konuşurken nelerden hoşlandığı konusuna geldim. bana bir yönetmen ismi ve onun yöntemlerinden bahsetti. napçan işte odunuz, açtık telefonu sorduk google amcaya, 2 satır okuduk yönetmen hakkında ki kızla 2 kelime daha konuşabilelim. karşı argüman sunabilseydim, falanca yönetmen de böyle böyle yapar diyebilseydim kız belki bana farklı gözle bakacaktı.

bunu belki bin defa duymuşsundur, bir kere daha ben söyleyelim(sırf orada tiyatro lafını gördüm diye), sakın ha sakın bi kız senden hoşlansın diye olmadığın biri gibi davranma.

daha fazla uzatmadan, önce konuştuğun konulara el at, ses tonunu vurgusunu filan iyice ayarla, tanımadıklarınla konuşmaya çalış(sokakte otobüste orda burda farketmez), özgüven ekgibliğini en kısa zamanda yen. gerisi her türlü gelecektir.

sevgili olayı da ne gibi bi gibimse en beklemediğim anda en beklemediğimden oluyo, umarım sende de öyle bi durum yoktur.