Bir gece aradım 2-3 saat konuştuk hayatını falan anlattı ağladı, sıkıntılar çekmiş ailevi durumlar vs. çok zor diye düşünüyordum.(Şimdi yanımda biri kız meselesi anlatınca gülüyorum ulan anlattıklarınızda sıkıntı mı ? Mesajına geç cevap veriyor diye dertleniyor amk millet.) Biz yine konuştuk böyle ama beni bu kıza doğru iten bişey vardı, görmediğim birine aşık oluyordum sanki. Kuzen uyardı çok uyardı beni, oğlum bak yapma,lan bir kere beni dinle, dinlemedim amk.(Onu dinleseydim belki de şuan çok mutluydum ama bu yola girmeyi ben istedim kalbimi dinledim her zaman kalbinizi dinleyin içinizden geçeni yapın pişman olursunuz belki ama en azından denemedim yapmadım keşke yapsaydım gibi pişmanlıklarınız olmaz.)Her gece arıyorum konuşuyoruz mutlu ediyor beni onunla konuşmak.Bu arada sınavlar falan başladı işte ilk sınavım matematik 89 aldım hiç unutmam. Ondan sonra mesafeler aklıma geldi iyice bunaldım bıraktım dersi falan attım kenara. Okul hayatımızda yandı oh ne güzel. Yinede unutturuyodu herşeyi bana...
10 Kasım 2013
Yaşadığım şehire geldi, babaannem kanserdi hastanede yatıyordu gidemeyecektim Açığma-Kün'ün yanına uzak bir mesafeydi ama koşarak gittim, uzaktan gördüm bana baktı telefon susmuyor arıyorlar hadi gel babaannen ağırlaştı vs gidipte sarılamadım uzaktan baktım koşa koşa eve gittim .Oturdu ağladı orda eve geçtim bende 4 gün sonra babaannem rahmetli oldu mekanı cennet olsun.Bu sürekli işte gelseydin vs laf ediyor bana o da haklı tabi 600 km yol geliyor yanına gidipte sarılamıyorum. Günler geçiyor zamanı tutamıyoruz ki doğum günü geldi 1 Ocak, sevgilin var doğum gününde yanında olamıyosun üzüldüğü zaman ,mutlu olduğu zaman yanında olamıyosun çok istedim ama amk mesafeleri izin vermiyordu...
Hayat mı karşıydı bana, yoksa ben mi hayata karşıydım ? Kim kazanacaktı ? Tabi ki hayat kazanacaktı.Ama pes ettim mi ? Etmedim,her zaman devam ettim.
6 Şubat 2014...