Bizde kizli erkekli bi grup arkadaslarla ankarada bardan bara geciyoruz cocukluk arkadasim vardi yanimda sormaya basladi suphelendi benden iste noldu kardesim canin gibkin anlat bilirim ben. yok birsey diyip gecistirsemde yemedi tuttu kolumdan bardan ciktik olum anlat yoksa agzina sicarim dedi bana. harbi cocuktu. cok guvenirdim ona cocuklugumuz beraber gecmisti. bahsettim mevzudan buna. hemen telas yapma kardesim iste sarji bitmistir diye teselli etmeye calisti. olum sarji bitmeden once bile haber verem kizdi o dedim. iste beraber iciyoruz gece saat 12 ye geliyor derken gozum surekli telefonun ekranini kesiyor. masadaki kizlarda beni kesiyor ama zerre umrumda degil hicbi disi gozumde. sadece masada 2 kisiyi taniyorum onlardan biriyle 1 sene olmamis tanisali ama aramiz iyidir digeride az onceki cocukluk arkadasim kizlari inanin tanimiyorum. saatimdeki saniyeler iskence gibi geliyordu bana, her bi atisi kalbimde buyuk bi darbe yaratiyordu. bu duruma nasil gelmistim ben? bi kiz alti ustu yau? Son biralari soyledik garsona ve muzige verdim kendimi. Aniden patlayan kor edici flas yeni mesajin yeni umudun isigiydi sanki. Cevirdim telefonu mesaj siladandi...