ece geldi beyler yoruldum ben diyip gitti yattı izinliymiş sabah kalktım işe gidiyorum yolda arabadayım açtım camları yaktım sigarayı trafik yürümüyor arkaya açtım müziğimi yavaş yavaş zütürüyorum sigarayı bir yandan da hayat hakkında kritik yapıyorum ulan boş yaşıyorum diyorum hani uğruna yaşanacak bir çocuk yok çocuk yapmak istemiyordu ece o sıralar saygı duydum tamamen bunalmıştım artık sürekli yok şebnem yok ece trafik ilerlemiyor her şey durağan harbi neden ilerlemiyor bu trafik kaza yapmışlar 5 şeritli yolda amk tüm yolu kapatmışlar ne alakaysa iyiki erken çıkmıştım evden daha sabahın hoş soğuğu gitmemişti üzerimden beyler o bekleme sırasında hayatımda radikal kararlar vermeye başlamıştım bırakıp gidecektim bu şehri gerçekten kafama koymuştum ister eceli ister ecesiz artık uğraşacak gücüm kalmamıştı gidip kendime küçük bir büro açacaktım büyüdüğüm güzel küçük karadeniz şehrine yerleşecektim gerçekten o kadar çok kafaya koymuştum ki bunu yapmayı o trafik sıkışıklığında eceyi aramıştım akşam seninle çok önemli şeyler konuşacağım diye o da şaşırmıştı belki babamların yanına giderdim emekli oldular ikiside denize 0 yaşıyorlar hep hayallerindeydi gece açarlar ufak ufak rakılarını içerler denize 0 kendi kendilerine başka evlatları yok evlendirmişler beni rahatlar kafaları rahat 2 tane arkadaşları var onlara yetiyordu onlar gibi olmak istiyordum bıkmış sıkılmıştım artık bu şehirden bu şehir yaşamından