Yıl 2009 batı karadenizin gibko bir ilinin sahil ilçelerinden birinde yaşıyoruz o zamanlar. liseye geçeceğim. işte imtahanlara girdik sonuçlar açıklandı.. bizim oralarda şöyle bir olgu vardır beyler. eğer ilkokulu bitirip merkeze okumaya gidersen bu çocuk olacak derler. yani bunda kafa var eğer o ilçede devam edersen liseye bir gibim olmaz modunda bakarlar adama. neyse tutturduk bir anadolu lisesini merkeze babamla yola çıktık. arabamız falan yok bildiğiniz minibüslerden birine bindik.( annem ananem salya sümük uğurladılar bizi, iki erkek kardeşim var yaşları ufak sıkı sıkı sarıldılar bana saçlarını koklayıp öptüm bindim gözlerim dolu dolu... ) merkezi az çok biliyorum kardeşlerim hastalanınca babam hep oraya zütürürdü hastanelere... neyse babamla yan yana oturuyoruz merkeze yaklaştık. pek parası olmadı benim babamın. çok gururlu asil bir adamdır ama çıkardı bir sim kart birde kendi telefonunu söktü o sim kartını taktı içine al dedi dışarıdasın sen artık hesabı bana verdi... dedim baba sen ne yapacaksın ? düğer cepten de 100 liralık çakma nokialar vardır ya böyle tuşlu el fenerli takozlardan ondan çıkardı dedi ben bununla idare ederim sen al... dıbını gibim gurbet bir yana birde babamın bu hareketi sıktım yumrugu alttan dedim seni yaşatacağım adam yaşatacağım...