sabah kalktığım da yarramın başı gibi başım ağrıyordu 2 başta ağrıyordu dıbına koyim sağıma bir baktım ananı gibim diye donu dumanı topladım odaya direkt dıbına koyim yolda arkadaşları gördüm hadi ya gitmiyormuyuz seminere dediler gömlek pantolon kırışık tipim kaymış dıbına koyim ben hasta oldum galiba ya dedim öylemi falan filan biz taş kızı alıp gidecez dediler gidin alın dıbına koyim dedim içimden tamam ya gelebilirsem gelirim dedim odama gittim aşırı vicdan azabı çekiyordum beyler ne yapacağımı şaşırdım kendimi camdan atmayı bile düşündüm sonra gamsız bir şekilde vicdanımı yendim alkoldendir falan kafam yerimde olsa yapmazdım diye kendimi rahatlattım sözde sonra aklıma taş kız geldi lan bununla ne yapacam dedim kendi kendime buna da şebnem diyecem üniversiteden kalma bir isim anlamı var benim için ulan bu bir öterse peşime düşerse yarra yerim diye düşündüm tekrardan derin düşüncelere daldım bi yandan da başım ağrıyor amk kahvaltı saati geçmeden aşağı yardırdım yemeği gömdüm telefonum dış hatlara kapalıydı ece arayamıyordu bu şebnemden oldukça uzaklaşmam lazımdı bir şekilde diye kurdum kendim kafamdan o sırada karşıma çıktı dıbına koyim sadece bakıştık günaydın dedim geçtim gittim yanından direkt giyindim merkezi dolaştım biraz türklere rastladım muhabbet ettim yerli türkler beyler turist değil ne yapsam ne etsem diye düşünüyordum gidip konusmaya karar verdim gittim seminere gitmiş neyse dedim odama gittim yattım uyudum efsane uyuşmuşum belli aralıklarla uyanarak sabahı etmiştim kahvaltıda karşılaştım şebnemle yanına oturdum ya geçen geceden dolayı çok pişmanım falan dedim o da olan oldu falan dedi ben evliyim ben yeni evliyim hemde hata yaptım lütfen affet falan muhabbetine girdim he he dedi geçiştirdi amk kesin bir şey söylememesi altıma sıçtırıyordu beyler türkiyeye döndük ece hava alanından aldı beni o arada şebnemde vardı 2-3 saniye bakıştık geçtim arabaya